Informacje historyczne
1903 - Kennel Club ( Brytyjski Związek Kynologiczny) uznaje Labradora jako rasę.1919 – Po raz pierwszy labrador zostaje championem konkursów ( field trial) i jednocześnie zwycięzcą wystawy.
1933 – Labrador zdobywa tytuł Best In Show ( Najpiękniejszego Psa Wystawy) podczas słynnej wystawy Crufts.
Lata 60. W krajach anglosaskich rodzi się moda na labradora jako psa rodzinnego.
W Polsce swoją karierę labrador rozpoczął jako pies rodzinny, a później dopiero znalazł uznanie niektórych myśliwych.
Obecnie labrador mimo upowszechnienia się zachował status psa elitarnego.
W Wielkiej Brytanii.
Rodzina królewska wiele zrobiła dla rozwoju
rasy. Król Jerzy VI i królowa Elżbieta promowali labradory podczas wystaw
organizowanych w ich kennelach w Wolverlton (którego nazwę zmieniono ostatnio
na Sandringham). Król wprowadził psy na pokazy w latach dwudziestych i
trzydziestych. Królowa przystępowała ze swoimi psami do konkursów myśliwskich i
prób polowych (tzw.field trials) - to tylko przykład tego, jakich ludzi przyciągały konkursy myśliwskie
w Anglii! Król Jerzy objął patronatem
Klub Labradora, późnij po jego śmierci w roli patrona zastąpiła go królowa Elżbieta.
Dziś w Anglii konkursy myśliwskie i próby polowe w dalszym ciągu wspierane
przez rodzinę królewską, a doroczne zawody podczas których przyznaje się tytuły championów, organizowane są w myśliwskiej posiadłości królowej
-Sandringham, we wschodniej Anglii.
Żeby pies zdobywał pierwsze lokaty w zawodach
musi być zdyscyplinowany ułożony i reagować na polecenia.
Labradory w Ameryce.
Amerykański
Związek Kynologiczny zarejestrował rasę w 1917 roku. Rasę uznano
oficjalnie w 1932 roku. Na początku labrador nie był, jak to dzisiaj, psem
przeciętnego Amerykanina z klasy średniej. Przeciwnie, zamożne rodziny należące
do wyższych sfer uległy modzie na sporty strzeleckie, które w latach
dwudziestych cieszyły się dużą popularnością w Szkocji. Amerykańskie rodziny
sprowadziły do swoich posiadłości leśników
ze Szkocji, importowały labradory z najlepszych angielskich hodowli, dosłownie przekształcając
swoje posiadłości w łowieckie rezerwaty, gdzie było w bród kaczek i bażantów.
Trzeba zauważyć, że labradory sprowadzono tylko w jednym celu: nie po to , żeby
stały się ulubieńcami rodziny czy psami
wystawowymi, ale ,, żeby aportowały zwierzynę lądową i ptactwo
wodne". Owi zamożni dżentelmeni przyczynili się również do rozwoju psich
konkursów myśliwskich w Ameryce, dając w ten sposób początek Klubowi Labradora
Retrievera założonemu w 1931roku w stanie Nowy Jork. Ten krajowy klub
zrzeszający właścicieli labradorów, afiliowany przy Amerykańskim Związku
Kynologicznym, należy do najbardziej kontrowersyjnych klubów w Stanach
Zjednoczonych. Podobnie jak Westminster Kennel Club, Klub Labradora jest
ekskluzywnym ,, klubem mężczyzn", którego członkiem nie zostaje przeciętny
właściciel psa, bowiem organizacja zrzesza sportsmenów należących do wyższych
sfer. Trzeba jednak przyznać, że klub pilnuje wzorca rasy i ustala cechy które
powinien ,, mieć" labrador w USA
Cytat z książki Dr Bernard Duke ,, Labrador
retriever".
Skąd się wzięła nazwa ,,labrador’’?
W 1822 roku wśród psów pochodzących z Nowej Funlandii zaczęto wyróżniać osobniki charakteryzujące się średnim wzrostem i krótka sierścią, nazywając je początkowo nowofundlandami z Saint John’s (od nazwy stolicy wyspy).
Nazwa labrador przyjęła się dzięki lordowi Malmesbury, jednemu z inicjatorów selekcji tej rasy do pracy psa aportującego. Odkupił on swoje pierwsze psy od rybaków z Poole, którzy mu powiedzieli, że zwyczajowo nazywa się je labradorami. Lord zachował tę nazwę, a przyjęła się ona szybko, gdyż dzięki niej można było w prosty sposób rozróżnić dwie rasy pochodzące z Nowej Funlandii (nowofundlanda i labradora).
Labrador retriever to pies myśliwski, bardzo inteligentny, zrównoważony, wszechstronnie utalentowany. Odpowiednio wyszkolony może pracować jako pies przewodnik, dogoterapeuta, a dzięki doskonałemu węchowi może pracować w służbach celnych, straży pożarnej bądź w ratownictwie górskim, ale przede wszystkim jest to pies rodzinny, który swoją miłością obdarzy każdego członka famili.